Met het evenementenseizoen dat op stoom komt en de vele duursport en hardloop evenementen die in aantocht zijn, besteden we graag aandacht aan de Richtlijn Duursport en Hardlopen. Op 13 april 2023 werd de definitieve versie van de Richtlijn Duursport en Hardlopen gepubliceerd (versie 1). De richtlijn geeft invulling aan goede zorg op duursport en hardloopevenementen en beschrijft in twee bijlagen de behandeling van hitteletsel/hitteberoerte door gebruik van een koelbad en handdoeken gedrenkt in ijswater.
Regelmatig wordt de vraag gesteld of BIG-geregistreerde zorgprofessionals door een EHBO-vereniging kunnen worden ingezet, als zorgprofessional of als eerstehulpverlener. Deze inzet wordt op dit moment om meerdere redenen afgeraden. Op de website geven we hiervan een overzicht.
Wanneer een EHBO-vereniging zorgprofessionals inzet in Basiszorg, Spoedzorg, Medische zorg of Specialistische Spoedzorg is de EHBO-vereniging per definitie een EZO-medisch. Dit betekent dat de vereniging aan alle eisen van een EZO-medisch voldoen. Daarnaast wordt de vereniging dan gezien als zorgaanbieder en moet de vereniging ook voldoen aan de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz). Voor EHBO-verenigingen die alleen eerstehulpverleners inzetten is dit overigens mogelijk ook het geval.
Als (BIG-geregistreerde) zorgprofessionals als eerstehulpverleners worden ingezet is ook de Wkkgz van toepassing. Daarnaast geldt dat een BIG-geregistreerde zorgprofessional altijd wordt gezien als beroepsbeoefenaar in het kader van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG). Van de zorgprofessional wordt verwacht dat hij handelt als zijnde beroepsbeoefenaar. Dit betekent voor de zorgprofessional dat zijn handelen, ook in de rol van eerstehulpverlener, onder het tuchtrecht valt en wordt beoordeeld op basis van zijn beroepsnormen. Daarnaast is de zorgprofessional ook aansprakelijk te stellen voor eventuele schade door zijn handelen en zijn dus beroepsaansprakelijkheidsverzekeringen noodzakelijk. Dit is overigens wet- en regelgeving en geen norm vanuit de veldnorm.
De positie van de zorgprofessional die is ingezet in de rol van eerstehulpverlener is niet geheel duidelijk. Mogelijk loopt de zorgprofessional risico door aansprakelijkheid en het feit dat ook deze zorg onder het tuchtrecht valt. Om deze reden is op dit moment de inzet van zorgprofessionals door EHBO-verenigingen onverstandig.
Zorgprofessionals ingezet in de rol van eerstehulpverlener moeten voldoen aan de competenties in bijlage 8.1.
Zoals u weet heeft het bestuur van de Nationale Bond voor EHBO voor de tweede keer een opdracht verstrekt aan Scompany. Ditmaal om met voorstellen te komen voor de aangesloten verenigingen om nieuwe leden te werven voor de vereniging. Het bestuur deelt graag de uitkomsten van het onderzoek. De presentatie van de resultaten van het onderzoek kunt u terugvinden op onze website.
Graag gaan we met u in gesprek over de aanbevelingen en de onderzoeksresultaten tijdens de regiobijeenkomsten en als u eerder vragen of suggesties heeft dan kunt u deze altijd doorgeven aan ons secretariaat.
Het bestuur van de Nationale Bond voor EHBO zal tijdens de algemene leden vergadering op 25 mei aanstaande voorstellen hoe zij de resultaten van het onderzoek wil implementeren.
Op 25 mei aanstaande wordt onze jaarlijkse algemene leden vergadering gehouden in hotel De Biltsche Hoek, De Holle Bilt 1, 3732 HM De Bilt. Vanuit het secretariaat zijn inmiddels de uitnodigingen verstuurd en kunt u zich aanmelden.
Het bestuur hoopt op uw komst en ontvangt u graag op 25 mei aanstaande in De Bilt aanvang 10.30 uur en inloop vanaf 10.00 uur. Aansluitend op de ALV wordt gezorgd voor een lunch waarbij u met het bestuur en collega bestuursleden kunt napraten.
Heeft u vragen voor het bestuur dan kunt u deze doorgeven aan het secretariaat (secretariaat@ehbonationalebond.nl). De volgende vergadering van het bestuur vindt plaats op 11 juni aanstaande.
Op dinsdagavond 5 maart is EHBO-medelid, de heer Marthée van ’t Erve uit Twello, Koninklijk onderscheiden door burgemeester Jan Willem Wiggers. De feestelijke uitreiking vond plaats na afloop van de Algemene Ledenvergadering van EHBO-vereniging De Vecht, gehouden bij Zalencentrum De Groot.
De heer Van ’t Erve is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau vanwege zijn langdurige en waardevolle vrijwillige inzet voor de EHBO-vereniging, afdeling de Vecht van de nationale Bond voor EHBO.
Al bijna 60 jaar zet de decorandus zich vrijwillig in voor de EHBO-vereniging de Vecht. Niet alleen als EHBO’er, maar hij vervulde vele jaren achtereenvolgens de functies van penningmeester, secretaris en voorzitter. Ook vertegenwoordigde hij de vereniging op landelijk niveau bij verschillende regio-overleggen van en voor de Nationale Bond voor EHBO.
Marthée heeft zich daarnaast 40 jaar vrijwillig ingezet als Lotusslachtoffer. Lotusslachtoffers hebben een opleiding achter de rug waarbij ze leren hoe ze allerlei EHBO-situaties na kunnen bootsen. Een Lotusslachtoffer is een specialist in het uitbeelden van ziektebeelden en het schminken van zeer realistische verwondingen.
Bij diverse organisaties droeg hij met zijn Lotus-inzet bij aan opleidingen, examens en herhaaltrainingen van vele EHBO-ers. Naast actief Lotusslachtoffer coördineerde hij bij de Lotusvereniging ook lange tijd het inzetten van Lotusslachtoffers.
Momenteel is de heer van ’t Erve nog altijd als vrijwillig EHBO-er betrokken bij verschillende evenementen en is hij met zijn kennis en kunde een steun en toeverlaat voor vele andere vrijwilligers. Daarnaast is hij al een aantal jaren vrijwillig werkzaam als onderhoudsmonteur bij de Stichting Stoomhoutzagerij De Wilpsche Dijk.
Vanwege zijn langdurige en waardevolle vrijwillige inzet voor de samenleving, kan de heer Van ‘t Erve worden gekwalificeerd als “iemand die zich geruime tijd ten bate van de samenleving heeft ingespannen of anderen heeft gestimuleerd”.
Bruce Willis kwam enige tijd geleden in het nieuws. Niet met de première van een nieuwe ‘Die-Hard film’ of ‘The Sixth Sense’ of …. Noem maar op, iedereen kan er wel een paar noemen. De man heeft een indrukwekkende carrière. In eerste instantie werd hij gediagnostiseerd met ‘afasie’. Wat is dat nu precies?
Afasie is een complexe taalstoornis die ontstaat als gevolg van niet-aangeboren hersenletsel. Het treft de communicatievaardigheden van mensen en heeft een grote impact op hun dagelijks leven. In dit artikel verkennen we de oorzaken, symptomen, behandeling en het belang van begrip en ondersteuning voor mensen met afasie.
Afasie is een verworven taalstoornis die optreedt na een beroerte, traumatisch hersenletsel, een hersentumor of andere neurologische aandoeningen. Het treft het vermogen om taal te begrijpen, te spreken, te lezen en te schrijven. Mensen met afasie kunnen moeite hebben met het vinden van de juiste woorden, het vormen van zinnen, het begrijpen van gesprekken en het lezen van teksten.
Soorten Afasie
Er zijn verschillende vormen van afasie, waaronder:
Broca-afasie: mensen met Broca-afasie hebben moeite met het vormen van grammaticaal correcte zinnen. Ze kunnen wel losse woorden uitspreken, maar hun spraak is vaak telegrafisch en staccato.
Wernicke-afasie: Wernicke-afasie wordt gekenmerkt door vloeiende spraak die echter onsamenhangend en vol fouten is. Patiënten begrijpen vaak niet wat anderen zeggen en hebben moeite met het vinden van de juiste woorden.
Globale afasie: bij globale afasie zijn alle aspecten van taal aangetast. Patiënten hebben moeite met spreken, begrijpen, lezen en schrijven.
Behandeling en Ondersteuning
Behandeling van afasie omvat logopedie, waarbij patiënten werken aan het herstellen van hun taalvaardigheden. Daarnaast is het belangrijk om begrip en geduld te tonen. Familieleden, vrienden en zorgverleners kunnen leren hoe ze effectief kunnen communiceren met iemand met afasie.
Het Belang van Bewustzijn
Afasie kan isolatie en frustratie veroorzaken bij de getroffenen. Bewustzijn en begrip in de samenleving zijn essentieel om mensen met afasie te ondersteunen. Kleine aanpassingen, zoals langzamer spreken, visuele hulpmiddelen gebruiken en geduldig luisteren, kunnen een wereld van verschil maken.
Conclusie
Afasie is een uitdagende aandoening die de communicatievaardigheden van mensen beïnvloedt. Door bewustzijn te vergroten en ondersteuning te bieden, kunnen we de kwaliteit van leven van mensen met afasie verbeteren.
Benadering
Het helpen van iemand met afasie vergt begrip, geduld en empathie. Hier zijn enkele manieren waarop je, ook als EHBO’er, kunt ondersteunen:
Rustig en duidelijk spreken: praat langzaam en duidelijk. Geef de persoon met afasie de tijd om te begrijpen en te reageren. Vermijd het gebruik van ingewikkelde zinnen.
Gebruik visuele hulpmiddelen: wijs naar objecten, gebruik afbeeldingen of schrijf belangrijke woorden op. Visuele ondersteuning kan helpen bij het begrijpen van de boodschap.
Stel ja/nee vragen: in plaats van open vragen, stel vragen waarop met “ja” of “nee” geantwoord kan worden. Dit maakt het gemakkelijker voor de persoon met afasie om te communiceren.
Toon geduld en respect: laat de persoon uitspreken en onderbreek niet. Wees geduldig en respecteer hun inspanningen om te communiceren.
Gebruik alternatieve communicatiemiddelen: overweeg het gebruik van gebaren, pictogrammen, een notitieblok of een spraak-app om te helpen bij het communiceren.
Betrek familie en vrienden: informeer familie en vrienden over afasie, zodat zij ook begripvol kunnen reageren en kunnen helpen bij de communicatie.
Het is inmiddels een vanzelfsprekend beeld in verscheidene straten en bij diverse bedrijven: het AED-apparaat. Tom Veerman en Hans Schoorl van EHBO-vereniging St. Willibrordus stonden aan de wieg van het AED-netwerk in Volendam. Volgens de Hartstichting is Volendam één van elf gemeentes in dit land waar geen enkel gat is in het gewenste dekkende netwerk van AED-apparaten. “De overlevingskansen zijn groter geworden”, vertelt Hans over dit grootschalige traject, waar zoveel meer achter zit dan alleen een kastje met een hartdefibrillator.
In tijd van twintig jaar is een geavanceerd AED-netwerk uitgerold. Een Automatische Externe Defibrillator (AED) is een draagbaar apparaat dat het hartritme weer kan herstellen bij een harstilstand, door het geven van een elektrische schok. Binnen circa elke tweehonderd meter hangt er in Volendam praktisch eentje.
“Alleen al in de kern van Volendam staan 278 vrijwilligers geregistreerd in het HartslagNu-register. De EHBO-vereniging heeft naast de ongeveer vierhonderd leden nog eens 375 mensen die reanimatieles volgen”, somt Hans op. “In totaal zitten we op meer dan zevenhonderd mensen binnen de kom van Volendam, die via de EHBO-vereniging jaarlijks getraind worden. Hierbij zijn rond de vijftig vrijwilligers van de EHBO al jarenlang betrokken. Ik denk dat zelfs Amsterdam dit aantal niet haalt. En hier zitten nog niet eens de mensen bij die via hun werk getraind worden”, completeert Tom.
Oprichting
“Bijzonder aan de oprichting van dit initiatief, is dat je meestal een idee hebt, maar geen geld”, vervolgt Hans. “In 2003 werd de EHBO benaderd door het VSB-fonds, dat geld beschikbaar had voor een idee en op zoek was naar een organisatie die daarvoor een plan kon maken. Het bestuur had namelijk een lezing bijgewoond van cardioloog en onderzoeker Ruud Koster van het AMC, voorloper en pleiter om AED’s ook voor vrijwilligers in te zetten.” De VSB zag hier mogelijkheden in. Om de tafel met Bert Kap, kader-instructeur en bestuurslid van de EHBO, samen met Hans en nog een aantal vrijwilligers, kreeg het bestuur van de EHBO de uitnodiging een plan te bedenken, hoe je AED-apparaten zou kunnen introduceren binnen de gemeenschap. Meerdere partijen in de regio kregen deze vraag. “Letterlijk met de kaart van Volendam op tafel met cirkels van tweehonderd meter omtrek, berekenden we hoeveel apparaten er nodig zouden zijn. Daarbij zouden we mensen moeten opleiden. We bedachten om de scholing op te nemen in de herhalingslessen van de EHBO, zodat we binnen een jaar tijd vierhonderd mensen konden opleiden. Het werd een doordacht plan dat als het beste werd beoordeeld.” Het plan werd ingediend en gehonoreerd. Offertes werden aangevraagd, leveranciers uitgenodigd, eigenaren van potentiële locaties voor de apparaten werden bezocht en uiteindelijk ging in september 2003 de order van AED-apparaten eruit, naar een Amerikaans bedrijf.
Vrijwilligersinitiatief
“Wij waren het eerste grote vrijwilligersinitiatief in Nederland. In de omliggende regio’s was het inmiddels ook van de grond gekomen, maar Volendam was de eerste die live ging, in oktober 2003. In die periode hebben we alle AED-apparaten opgehangen. Vijftien in de openbare ruimte, twee gaven we aan de gemeentelijke brandweer in bruikleen voor op de uitrukwagens en eentje gebruikten we als vereniging zelf voor evenementen, zoals kermis”, reflecteert Hans. Er wordt samengewerkt met Edam en Zeevang, die hun eigen coördinatoren hebben. Hans benadrukt hoe goed ze worden ondersteund door de gemeente en wil Han Janson en Bert Kap, samen met het bestuur van de EHBO, niet onvermeld laten. Zij vormden samen de projectgroep die deze organisatie opstartten. In september 2003 werd de kennis omtrent AED gedeeld tijdens de EHBO-herhalingslessen, waardoor in januari 2004 alle leden hun opleiding hadden gehaald om te werken met een AED-apparaat.
Krachtig alarmeringssysteem
“In het begin was er nog geen alarmeringssysteem”, bekent Hans. “We hadden posters gemaakt van waar AED’s hingen en hoe het werkte, en we hadden de publiciteit opgezocht, maar de eerste paar jaar was het behelpen. Je moest de mazzel hebben dat wanneer iemand in elkaar zakte, er iemand in de buurt was die EHBO had en die wist waar een apparaat hing.” Tom vult aan: “Enigszins aanrommelen, maar het werkte wel. Nog niet zo ideaal als nu, want nu krijg je een melding vanuit de app en staat erbij waar je moet zijn en waar je het apparaat kunt halen.”
Inmiddels werken het systeem en het netwerk eromheen zeer geavanceerd. Tom legt uit hoe te handelen in geval van nood: “Je belt 112. Binnen dertig seconden is de brandweer gealarmeerd, twintig seconden erna krijgt automatisch elke burgerhulpverlener in de omtrek via de HartslagNu-app een melding met het adres waar je naartoe moet en waar de AED hangt. Binnen zes minuten zijn er verscheidene EHBO’ers en/of brandweerlieden aanwezig met meestal meerdere AED’s. Het werkt als een tierelier!”
Hartslag
Als coördinatoren van de kern van Volendam zorgen Hans en Tom niet alleen voor het vervangen en het onderhoud van de apparaten, ook hebben zij zicht op het aantal oproepen. Sinds het bestaan van het register (2012) kan worden bijgehouden hoe vaak het systeem wordt geraadpleegd. Alleen al in de kern van Volendam zijn er jaarlijks vijftien tot 25 oproepen”, zegt Hans. “Van dat aantal oproepen komen circa tussen de vijf en tien mensen met een hartslag in het ziekenhuis aan. We kennen allemaal wel voorbeelden van mensen die na een paar dagen gedotterd en wel thuiskwamen en een week later weer rondfietsten.” Tom wijst naar het AED-apparaat bij hem aan de gevel. Al meerdere buurtbewoners hebben er baat bij gehad. Zowel Tom als Hans hebben als burgerhulpverlener heel wat scenario’s de revue zien passeren. Tevens situaties met slechte afloop. Desondanks horen ze in dat soort gevallen naderhand vaak dat familieleden heel erg dankbaar zijn dat het slachtoffer nog met een hartslag in het ziekenhuis aankwam, zodat er waardig afscheid kon worden genomen.
Slachtofferhulp
“Omdat wij in Nederland relatief vroeg zijn begonnen met dit traject, hadden wij de eerste tien jaar vaak contact met cardioloog Koster. AED’s worden nog steeds na gebruik (anoniem) afgelezen voor wetenschappelijk onderzoek. Onder meer onze ervaringen werden gebruikt om de protocollen van de ambulancedienst aan te scherpen.” Hierdoor worden vrijwilligers bijvoorbeeld tegenwoordig niet meer opgeroepen bij bepaalde situaties, zoals bij mogelijke poging tot zelfdoding of bij kinderen. Desalniettemin is elke situatie heftig. “We hebben binnen de EHBO-vereniging een eigen opvang en je mag altijd gebruik maken van Slachtofferhulp”, zegt Tom. “Bij een reanimatie worden naast aandacht voor het slachtoffer en de familie vanuit de vereniging ook de mensen die daarbij aanwezig waren benaderd.”
Respectvol
Tom en Hans merken dat wanneer er omstanders aanwezig zijn in geval van nood, deze heel respectvol omgaan met de situatie. “Zo snel als iemand een telefoon dreigt te pakken, grijpt de omgeving al in”, zegt Tom. Hans heeft het zelf een keer meegemaakt bij een reanimatie op de Dijk: “Binnen no-time stonden er mensen met lakens omheen, zodat voorbijgangers het niet konden zien. Het betrof een toerist uit Utrecht. Hij heeft me nog jarenlang kerstkaarten gestuurd uit dankbaarheid.”
Levensreddend
Op dit moment hangen er in Volendam van zowel de vereniging als via bedrijven en particulieren in totaal 58 AED-apparaten die zijn geregistreerd in het HartslagNu-register. “De dekking is pico bello in orde”, benoemt Hans. “Het is echter wel raadzaam voor eigenaren om een (nieuw) apparaat te registreren. Hoe meer, hoe beter! Des te sneller weten hulpverleners een AED te vinden en hoe eerder een apparaat aanwezig is bij een reanimatie, hoe hoger de kans op slagen.” Op sommige AED-apparaten zitten sloten of codes. Dit kan voor onnodige vertraging zorgen, vooral in paniek. Hans en Tom bevelen aan om het kastje altijd open te laten.
Tevens is goed onderhoud essentieel. Zo vanzelfsprekend als het inmiddels lijkt: het is bewonderenswaardig hoe een idee in twintig jaar tijd is uitgegroeid tot een landelijk levensreddend traject op grote schaal, waarvoor zoveel mensen zich 24/7 belangeloos inzetten.
Foto: Hans Schoorl en Tom Veerman van EHBO-vereniging St. Willibrordus.Bron: Nivo, 31 januari 2024
Lotte, Job en Manon zullen als adviesteam Scompany aan de slag gaan voor de Nationale Bond EHBO: “Als studenten Communicatie bevinden we ons allen in het laatste jaar van onze opleiding aan de Hogeschool Utrecht. Onze focus ligt op het uitvoeren van een onderzoek naar de werving van nieuwe leden voor de verenigingen van de Nationale Bond voor EHBO.”
“De centrale vraag die we zullen onderzoeken is:
‘Hoe kan de Nationale Bond voor EHBO communicatie inzetten om zoveel mogelijk gemotiveerde nieuwe leden voor de aangesloten verenigingen te werven, om zo goed mogelijke eerstehulpverlening te kunnen blijven bieden?’
We zijn vastbesloten om deze vraag grondig te onderzoeken en te beantwoorden. Een belangrijk aspect van ons onderzoek zal zijn het houden van diepte-interviews met bestaande leden van de verenigingen. Op deze manier willen we inzicht krijgen in hun ervaringen en motivaties, en tegelijkertijd hen de gelegenheid bieden om hun stem te laten horen.
We kijken ernaar uit om met jullie samen te werken en wellicht zien we elkaar binnenkort persoonlijk tijdens onze interviews!”
Nadat Fons Poppe had aangegeven dat hij in 2022 definitief zou stoppen met het verzorgen van de lessen aan de leden van EHBO IJzendijke, moest men op zoek naar een nieuwe kaderinstructeur. Iemand vinden die bevoegd en bereid was om in IJzendijke de EHBO-lessen te verzorgen, viel niet mee. Vele telefoontjes en mailtjes werden gepleegd, maar helaas zonder succes. Voorzitter Willij Martens: “De conclusie dat er geen kaderinstructeur beschikbaar was, hing als een donkere wolk boven onze vereniging. Geen instructeur betekent geen lessen. Geen lessen zou betekenen dat de EHBO-diploma’s van onze leden zouden verlopen. Geen gediplomeerde EHBO-ers betekent geen ondersteuning meer kunnen geven aan evenementen. En aangezien de EHBO-verenigingen in het algemeen een terugloop van leden zien, zou dit behoorlijke consequenties hebben voor de vele evenementen die in onze regio worden georganiseerd.”
Martens vervolgt: “We gaven de moed niet op en er werd gekeken of er leden binnen onze eigen vereniging waren die bereid zouden zijn om zelf de opleiding tot instructeur te willen volgen. Aan Eline en Stephanie Beeke, twee zusjes, werd deze vraag gesteld en na enige bedenktijd kwamen ze beiden met het positieve bericht dat ze de opleiding wilden doen. Daar waren we natuurlijk enorm blij mee. Uitdaging was nog wel om de opleiding gefinancierd te krijgen. Voor één persoon konden we een beroep doen op subsidie van het Prins Hendrik Fonds, maar dat was niet genoeg. Tijdens Weitjerock 2022 kwamen we in gesprek met de toenmalig wethouder Cees Liefting. Hij gaf de tip om een aanvraag te doen bij het Preventienetwerk Zeeuws-Vlaanderen. Dus zo geschiedde en kregen we een extra financiële bijdrage.”
Op 31 oktober 2022 was het dan zover, Eline en Stephanie konden starten met de opleiding bij Bestevaer EHBO Trainingen onder leiding van Joke de Neeff. Elke maandagavond reden ze trouw naar Middelburg. De basistheorie volgens het Oranje kruis boekje werd uitgebreid doorgenomen, aangevuld met uitgebreide achtergrondinformatie over het menselijk lichaam. Handelingen werden geoefend met een lotus-patiënt en alles moest precies volgens het boekje worden aangeleerd. Daarnaast moest er stage worden gelopen en er volgde een theorie- en vaardighedenexamen in Houten. Vervolgens moest er ook nog een didactisch examen worden afgelegd. Eline en Stephanie hebben keihard gewerkt wat resulteerde in het behalen van hun diploma.
“Supertrots zijn we op deze twee kanjers en we hebben ze dan op 7 februari ook extra in het zonnetje gezet. Ze werden toegesproken door onze voorzitter en de burgemeester mevrouw Vermue, kregen bloemen en cadeautjes en onder het genot van een hapje en een drankje werd er gezellig gekletst.” Uit het hart: “Eline en Stephanie, wij zijn enorm blij dat jullie bereid waren om de opleiding instructeur eerste hulp te willen volgen en wensen jullie heel veel succes en plezier in de voorbereiding en het geven van de lessen. We zijn ervan overtuigd dat jullie ons kunnen inspireren en motiveren om onze EHBO-vereniging IJzendijke te kunnen behouden, maar ook te kunnen laten groeien. Onze oproep in het vorige Dorpsblad voor deelnemers aan nieuwe EHBO-basiscursus in West-Zeeuws Vlaanderen heeft geleid tot twaalf deelnemers. Ook hier zijn we superblij mee. We hopen natuurlijk dat er vanuit deze groep ook nieuwe leden zich aanmelden bij onze EHBO-vereniging in IJzendijke.” Voor meer informatie, mail naar ehboijzendijke@gmail.com of op de Facebookpagina EHBO Vereniging IJzendijke.
Na de vele regenval van afgelopen tijd deed ook de vrieskou haar intrede. Sleetje rijden, schaatsen, sneeuwpoppen maken… veel mensen genieten ervan. Maar af en toe is er toch een reality check dat de omstandigheden levensgevaarlijke toestanden kunnen op leveren. Gelukkig liep het in dit geval goed af.
In Delft raakt namelijk 19 januari een automobiliste met haar voertuig ondersteboven in de gracht. Waarschijnlijk is ze door de gladheid van de weg geraakt.
Zij is gered door een 23-jarige student. Hij zag het ongeluk gebeuren op de eerste verdieping van zijn studentenhuis en rende naar buiten, ondertussen iedereen waarschuwen om mee te gaan. Toen hij zag dat er nog iemand in de auto zat, heeft hij zijn shirt uitgetrokken en in de gracht gesprongen waar voor een deel nog ijs op lag. Met behulp van medestudenten wist hij het raam van de auto te breken en de vrouw in veiligheid te brengen. Een warme douche en kopje thee voor alle betrokkenen verjoeg de kou. Volgens de omstanders heeft het bij elkaar ongeveer twee minuten geduurd om de vrouw op de kant te krijgen.
Onderkoeling
Voor dit specifieke voorbeeld gaan we uit van ‘gewone’ onderkoeling (in plaats van een ernstige). Een onderkoeld iemand heeft een lichaamstemperatuur van 35 graden Celsius. Iemand heef het heel koud en rilt/klappertandt. Zijn huid is bleek, koud en vertoont soms blauwe vlekken. Hij is goed bij bewustzijn. Baby’s kunnen nog niet rillen. Soms zie je een blauwe verkleuring rond de mond.
Let op eigen gevaar.
Bel 112 of laat bellen.
Laat het slachtoffer zo mogelijk een warme, beschutte omgeving opzoeken.
Laat het slachtoffer zo nodig natte kleding uitdoen.
Voorzie het slachtoffer van dekens (bij voorkeur fleecedekens). Zorg ook dat het hoofd goed is ingepakt, maar laat het gezicht vrij.
De volgende informatie is interessant leesmateriaal om tot je te hebben genomen. Je weet maar nooit of je ooit te water raakt.
